Condoleance

En ineens waren jouw dromen voorbij
Maar wij zullen van jou blijven dromen…

Ruud Theodorus Gerardus Linssen

27 april 1971 – 1 april 2020

Laat hieronder je condoleance achter. Verder wordt het verwelkomd een herinnering aan Ruud te schrijven – in eigen woorden – en die te sturen naar Rosa, Ruuds dochter. Als bron van troost en kracht. Adres: Rosa Linssen, Eemstraat 19c, 6541 WV Nijmegen / roosscholten@yahoo.com

Schrijf een condoleance

 
 
 
 
 
 
Het kan even duren voordat uw bericht wordt vertoond.

Uw e-mailadres wordt niet online gepubliceerd. Uw bericht en contactinformatie worden gedeeld met de directe familie. Enige persoonsgegevens worden niet met verdere derden gedeeld en op termijn geheel van deze website verwijderd.
127 berichten.
Monique WeCallForYou uit Hoofddorp schreef op 29 oktober 2020
En dan heb ik meegewerkt aan een boek en dacht ik stuur jou er ook een, echter kom ik erachter dat je niet meer leeft. Waarheid is hard zeg, die komt even binnen. Ik dank je voor de tijd die we samen hebben gehad, je stond mede aan de wieg van mijn bedrijf en hield mij een mooie spiegel voor. Dank je wel voor alles, rust zacht!
Nick van Breda uit Almere schreef op 20 april 2020
Ruud, het was een waar genoegen om met jou de wereld een stukje rechtvaardiger en mooier te maken. Ik ga je missen!
Kos uit Nijmegen schreef op 17 april 2020
Vaarwel buurman, rust zacht.
Gertie Beurskens uit Arnhem schreef op 15 april 2020
Lieve Ruud, wat verdrietig dat je bent gegaan. Dank voor je inzet om samen iets van deze aardkloot te maken. Je verbindende rol was een gave. Je eigenzinnigheid een genot. Limburg hebben we nooit verlaten. Rosa je had een bijzondere papa. Familie en vrienden veel sterkte met dit verlies.
Bart Eisenburger uit Nijmegen schreef op 14 april 2020
Ruud, we hadden korte tijd (zakelijk) contact. We maakten samen een website en deelden onze ideëen. Dat was goed en fijn. Rust zacht en heel veel sterkte voor de familie en vrienden.
Anouk uit Venlo schreef op 14 april 2020
Rudie, de letste tied hadde we wat minder contac, maar as we mekaar belden of mailden, dan waas ut good. We koste altied lache met elkaar. ik hoofde maar te zegge, hey Rudie, en dan grinniksde dich alweer dien grinnekje. Haije Rudie, ut geit dich good...
ria en ton doesborgh uit venlo schreef op 14 april 2020
allemaal heel veel sterkte met het verlies van ruud
Guido Cuijpers uit Nuenen schreef op 11 april 2020
ja Ruud nu ben je er niet meer en dat was wel schrikken toen ik dit nieuws hoorde. Wij waren elkaar uit het oog verloren maar voor mij wel dat wij elkaar ooit wel weer zouden zien en spreken. Helaas niet meer in dit leven. Uitstellen om contact op te nemen is dan toch niet zo slim. Je was de intellectuele onder ons. Ik kon je geregeld ook niet volgen in je gedachtengang of je geschreven gedichten. Misschien ooit nog als ik ze nog een keer lees dat woorden dan binnenkomen. Rosa, familie en vrienden veel sterkte met dit verlies.
Geert Hovens uit Tegelen schreef op 11 april 2020
Rust zacht Ruud
Sasja Janssen uit Amsterdam schreef op 10 april 2020
Och Ruud!! Ik denk aan jou en aan je vrouw en kinderen.
Jan Koster uit Nijmegen schreef op 10 april 2020
Rust zacht Ruud. Ik wens de nabestaanden heel veel sterkte toe.
Job uit Nijmegen schreef op 10 april 2020
Wat een schok was het bericht dat Ruud plots was overleden. Ruud was een zeer bevlogen man en het was fijn om met hem samen te hebben mogen werken. Heel veel sterkte voor zijn familie, vrienden en KLEI!
Juliette Sinko uit Maastricht schreef op 9 april 2020
het aardse zal wat saaier zijn zonder jou en grauwer. Wat zullen ze beleven daarboven en genieten van je kleurrijke flamboyante persoonlijkheid. Veel liefs voor Rosa en iedereen die je achter laat.
Het Maatschap der Verwiekers uit Nijmegen schreef op 9 april 2020
“Diep verlangen naar het betere, het goede” - Gedachten aan Ruud Mensenlief, vanmiddag 9 april, witte donderdag 2020 hebben we afscheid genomen van Ruud. De man van te grote woorden, vergezichten die over de horizon reikten en met tomeloze ambitie het goede voor Nijmegen te doen. Zijn stad, onze stad ook. Hij zweepte ons op. In vele nachtelijke sessies. Sessies met wisselend succes gehouden in Nijmeegse cafés. Daar ontvouwde we een koers, gedrenkt in witte wijn, een richting die bij daglicht toch wat over de top bleek. David voedend, in een strijd tegen Goliath. Zo voelden we ons, daar werkten we aan, met onze missie: building a new tomorrow. Die geest blijft waaien in ons werk, die zal niet doven. Als strijdmakker gaf je soms gevraagd, meestal ongevraagd reflectie op de richting van Wiek-II. Observerend vanuit het halfduister, glas wijn in de rechterhand, zo nam je waar. Schuifelend door het gezelschap of hangend aan de bar, zelden het hoogste woord. Je zag wat we deden met jouw ideeën, jouw adviezen, hoe we onze route door de modder van de energietransitie vormgaven. We weten niet of het jouw goedkeuring kon dragen, nooit naar gevraagd. Opzwepend en prikkelend was je. Niet in het spotlicht, wel de spindoctor achter de schermen, daar deed je je ding. Eén van de mannen in de kern ons Gilde van Versnellers, de naamgever van ‘Burgers geven Energie’ en de romanticus die eigen woorden gaf aan de energietransitie. Met plannen, suggesties noemde je ze, die niet altijd begrepen werden of gewoon niet te doen waren, te ver vooruit, te goed van snit. Maar een wending die ons wel aanstaat. We houden ze vast. We bouwen verder aan het energiebedrijf van de toekomst, ergens in de toekomst bereiken we het vergezicht. Wedden? Ik zal je missen, we zullen je allemaal missen denk ik, ieder op zijn eigen manier. Rosa, familie, vrienden, kameraden en Klei, veel sterkte. We zullen verder moeten zonder Ruud. Met nu ook een zoektocht om een gapend gat te vullen, wellicht niet te vullen. Het zijn rare tijden, we kunnen niet in zijn geest dit verlies verwerken, geen hartelijke omhelzingen, elkaar even niet ontmoeten. Maar we zien elkaar snel. In betere tijden zullen we proosten op een leven. Ruuds leven, origineel en veranderingsgezind. Hartelijks Het Maatschap der Verwiekers De Energiemakers van Wiek-II
De Energiemakers van Wiek-II uit Nijmegen schreef op 9 april 2020
“Diep verlangen naar het betere, het goede” - Gedachten aan Ruud Mensenlief, op 9 april, witte donderdag 2020 hebben we afscheid genomen van Ruud. De man van te grote woorden, vergezichten die over de horizon reikten en met een tomeloze ambitie om het goede voor Nijmegen te doen. Zijn stad, onze stad. Hij zweepte ons op. In vele nachtelijke sessies. Sessies met wisselend succes gehouden in Nijmeegse cafés. Daar ontvouwden we een koers, gedrenkt in witte wijn, een richting die bij daglicht toch wat over de top bleek. David voedend, in een strijd tegen Goliath. Zo voelden we ons, daar werkten we aan, met onze missie: building a new tomorrow. Die geest blijft waaien in ons werk, die zal niet doven. Als strijdmakker gaf je soms gevraagd, meestal ongevraagd reflectie op de richting van Wiek-II. Observerend vanuit het halfduister, glas wijn in de rechterhand, zo nam je waar. Schuifelend door het gezelschap of hangend aan de bar, zelden het hoogste woord. Je zag wat we deden met jouw ideeën, jouw adviezen, hoe we onze route door de modder van de energietransitie vormgaven. We weten niet of het jouw goedkeuring kon dragen, nooit naar gevraagd. Opzwepend en prikkelend was je. Niet in het spotlicht, wel de spindoctor achter de schermen, daar deed je je ding. Eén van de mannen in de kern ons Gilde van Versnellers, de naamgever van ‘Burgers geven Energie’ en de romanticus die eigen woorden gaf aan de energietransitie. Met plannen, suggesties noemde je ze, die niet altijd begrepen werden of gewoon niet te doen waren. Te ver vooruit, te goed van snit. Maar met een wending die ons wel aanstaat. We houden ze vast. We bouwen verder aan het energiebedrijf van de toekomst, ergens in de toekomst bereiken we het vergezicht. Wedden? Ik zal je missen, we zullen je allemaal missen denk ik, ieder op zijn eigen manier. Rosa, familie, vrienden, kameraden en Klei, veel sterkte. We zullen verder moeten zonder Ruud. Met nu ook een zoektocht om een gapend gat te vullen, wellicht niet te vullen. Het zijn rare tijden, we kunnen niet in zijn geest dit verlies verwerken, geen hartelijke omhelzingen, elkaar even niet ontmoeten. Maar we zien elkaar snel. In betere tijden zullen we proosten op een leven. Ruuds leven, origineel en veranderingsgezind. Hartelijks, Pim en de Energiemakers van Wiek-II
R.Elshout uit Nijmegen schreef op 9 april 2020
Wat en klap, wat een schok, je drive en energie was overweldigend. Je dochter, familie, vrienden en de KLEI'ers wens ik veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Robin Kroesen uit Utrecht schreef op 9 april 2020
Mijn herinneringen aan Ruud zijn kleurrijk. Veel mensen waren ‘interessant’ en overal zag hij wel een mooie kans in. We hebben een paar jaar terug lange tijd samengewerkt, een kantoor gedeeld en mooie herinneringen opgehaald. Ook als het slecht ging was ie er. Zo heeft die me een keer naar de dokter gebracht toen het echt nodig was. Ook in de nachtelijke uren was het dolle pret met Ruud. Altijd mooie verhalen en goeie tips. Jouw aanstekelijke lach en bijzondere mimiek staan nog op het netvlies. Bizar dat je er niet meer bent...
Jos Hol uit Horn schreef op 9 april 2020
Ha die Ruud, Goh, ik ben er even stil van. Vandaag heb ik via via gehoord dat je onlangs plotseling overleden bent. We hebben niet lang samen opgelopen, maar de tijd dat we dat samen deden waren meer dan bijzonder te noemen. Ik kwam je als hoofdrolspeler tegen bij de Tegelse Passiespelen en jij stond aan 'mijn' kant. Weliswaar was je een onderdeel van de club die mij ter dood veroordeelde, maar in het spel zag je iets in die man die die grote massa in beweging bracht. Achter de bühne was je een erg aimabele man. Je was jong, maar toen al gezegend met een wijsheid van een ouderling. Je was gepassioneerd, slim, erg talig en altijd vriendelijk. Ik wil je voor deze tijd danken en ben blij dat we een tijdje samen waren. Ik wens allen die van jou hielden en nabij stonden, alle kracht en liefde om dit te kunnen dragen. Dank je wel vriend! Jos Hol
Ellis Regina Jansen uit Nijmegen schreef op 9 april 2020
Hey Ruud, Je zag het. Bij mij en bij anderen. Een talent waar we zelf niet in geloofden. Je zette ons op het toneel. Zelf stond je glunderend in het publiek. Halverwege liep je weg. Want we konden het makkelijk alleen. Dank je wel daarvoor. Ik heb het 'munitie geven' van je overgenomen. Ik snap nu hoe steunend dat kan zijn. Nu moedig ik anderen aan zoals jij dat deed. En nu weet ik ook dat je niet altijd het antwoord kunt hebben. Daarvoor heb je anderen om je heen nodig. 'de kracht van de zwerm'. Dank je wel lieve Ruud. Ik denk dat ik het nu snap. Rosa. Je pa was een kanjer.
Paul Sanders uit Maasbree schreef op 9 april 2020
Samen trokken we een gedeelte van onze jeugd samen op. We hadden een klik, terwijl we toch heel verschillend waren. We konden avond en nachten lang discussiëren over van alles en nog wat. Over geloof, muziek, de zin van het leven er nog veel meer. Jij was de idealist en ik de pragmaticus. Jij was van Pearl Jam en ik van Nirvana. Jij van Alive en ik van Smells like team Spirit. Samen gingen we naar concerten en bijeenkomsten. Samen stonden we in 1992 vooraan bij Pinkpop toen Eddie Vedder zijn legendarische sprong maakte. Ons contact verwaterde maar een aantal jaren geleden kwamen we elkaar weer tegen. De klik was terug toen we elkaar aankeken. En het leek wel of we verder gingen, exact op het punt waar we aantal jaren geleden gestopt waren. Jij net zo puur als toen. Ik ga je missen Ruud met je chaos, je gedrevenheid, je idealisme en vooral je puurheid. Heel veel sterkte toegewenst aan Rosa, Roos, Herman en Rachel. De wereld heeft een mooi mens verloren.